Mikao Usui Shihan (1865-1926)
Historia Reiki jest mało znana, a do tego obrośnięta rozmaitymi zachodnimi mitami, a także wymysłami, których nie było na przełomie lat 70-tych i 80-tych XX wieku, kiedy jeden z Japońskich Mistrzów Usui Reiki przyniósł nam cudownie uzdrawiające Światło i Moc Reiki do Polski. Całą mocą duszy (Rei) przypomnijmy zatem trochę tego, co prawdą jest, aby wiedzieć, że co jest z tym sprzeczne jest czyimś wymysłem, jakich wiele wśród ruchów New Age, które na przełomie XX i XXI wieku pokalały także i Reiki, które zawsze było i jest Japońskie (Nihon Kai).
Mikao Gyoho Usui Sensei urodził się 15 sierpnia 1865, a odszedł 9 marca 1926 roku, żyjąc twórczo przez 62 lata.
Monumentalny pomnik ku czci Mikao Usui został ufundowany przez Juzaburo Ushida oraz Reiki Gakkai w pobliżu świątyni Saihoji w dystrynkcie Suginami-ku (dawniej Nakano-ku) w Tokio zaraz po jego odejściu (dokładny adres to: 1-4-56 Umesato, Suginami-ku, Tokyo).
Mikao Usui w wieku lat czterech został oddany do buddyjskiej przyklasztornej szkoły Tendai Zen (Kontemplacji Wielkich Niebios) w której przebywał przez wiele lat odbierając znamienite i wszechstronne wykształcenie. Regularnie praktykował w miejscach duchowej mocy na świętej górze Kurama w Kioto, gdzie znajdował się klasztor buddyjski oraz świątynia shinto, w których zajmowano się wszechstronnie różnymi metodami uzdrawiania i terapii, w tym starym Reiki.
Usui-son studiował taoistyczny qigong (chi-kung) zwany z japońska Ki-Ko, osiągając wysoki poziom wtajemniczenia oraz wielkie zdolności terapeutyczne.
Wiele razy w swoim życiu podejmował okresy intensywnej, zwykle buddyjskiej praktyki medytacyjnej w odosobnieniu zwane Isyu Guo, a trwające zgodnie z nauką Sutry Lotosu 21 dni dla zaawansowanych, a 7 dni dla początkujących. W tym czasie dokonuje się oczyszczającego postu na samej wodzie oraz intensywnych medytacji i modlitw jakie opisane są w Sutrze Lotosu. Odosobnień buddyjskich dokonywał Usui-son pod świętym cedrem na szczycie góry Kurama, gdzie także znajduje się mała shintoistyczna świątynka Mao-sonzwana Okunoin Mao-Den.
Mikao Usui urodził się w rodzinie, gdzie buddyjska tradycja kultywowana od 11 pokoleń, a to w związku z buddyjską tradycją Shingon czy Mikkyo.
Szkołę uzdrawiania duchowego znaną jako Usui Reiki Ryoho założył w Harakuju, Aoyama w Tokio w 1921 roku, formalnie ją rejestrując 11 kwietnia 1922 roku, jako Japońskie Stowarzyszenie Usui Reiki Ryoho (Nihon Usui Reiki Ryoho Gakkai) oraz otworzył małą klinikę opartą na terapii Reiki. Klinika ta znajdowała się w pobliżu pięknej cesarskiej i shintoistycznej świątyni Meiji Jingu poświęconej Cesarzowi Meiji.
W dniu 14 luty 1924r. otwarta została nowa, większa klinika Reiki w Nakano koło Tokio, gdzie także została przeniesiona siedziba Reiki Gakkai. Współczesny system Reiki Ryoho (Reiho) uformował się ostatecznie w 1921 roku podczas kolejnego odosobnienia na górze Kurama czyli w czasie trwania buddyjskiego Isyu Guo o wodzie i modlitwie według Sutry Lotosu i Sutry Diamentowej.
Nihon Reiki Gakkai z siedzibą w Tokio corocznie 15 sierpnia celebruje rocznicę urodzin Usui Sensei w poświęconej założycielowi małej świątynce jako swoje Święto Rodziny Reiki (Dzień Usui). Usui Mikao inicjował w Reiki ponad 2000 osób, w tym po formalnym założeniu Stowarzyszenia co najmniej 16 osób jako pełnoprawnych i samodzielnych Nauczycieli (Sensei), którzy tworzyli Wspólnotę Usui Reiki oraz Japońską Radę Mistrzów Reiki. Oprócz tego, kilku wybitnych uzdrowicieli ówczesnych czasów zostało przez Usui Mikao wtajemniczonych w system Reiki, chociaż otworzyli oni swoje własne szkoły uzdrawiania.
Jako absolutną podstawę praktyki w systemie Reiki Ryoho, założyciel ustanowił codzienną recytację Pięciu Wskazań Cesarza Meiji (1852-1912), która to praktyka jest opisana na jego grobowcu w Tokyo.
Usui Reiki Hikkei czyli Podręcznik Usui Reiki dla nauczających został ostatecznie napisany przez założyciela około roku 1920, a jak wiemy cały przekaz Reiki jest pisemny, a jego zmienianie ani modyfikowanie nie jest polecane, a nawet jest surowo zakazane.
Powstanie systemu Reiki Ryoho datuje się na rok około 1914, kiedy to niebiańska metoda inicjacji z pomocą czterech shintoistycznych i taoistycznych znaków używanych dzisiaj jako symbole Reiki została ukazana w wizjach podczas kolejnego okresu intensywnej praktyki na górze i poszukiwania kluczy do tajemnic uzdrawiania duchowego.
Każdego roku w sierpniu w okolicy swoich urodzin, Usui Sensei podejmował dłuższe odosobnienie w buddyjskim stylu Tendai Zen, gdzie każdego ranka i wieczoru recytowano sutry z wielokrotnie (108x) powtarzaną frazą Dai Ko Myo będącą inwokacją, prośbą o Oświecenie (Satori). Czasami o Mikao Usui w kontekście jego przywództwa w Reiki Gakkai mówi się tytularnie jako o Sohke (Soke), co oznacza założyciela, dzierżawcę, wodza, przywódcę, prezydenta czy przewodniczącego szczególnie jak funkcja przejmowana jest przez naznaczonego sukcesora, a nie obejmowana z wyboru. Kolejni prezydenci krajowi Reiki Gakkai także mogą być określani tytułem Soke (Sohke).
Pierwszym sukcesorem, a drugim prezydentem Japońskiego Stowarzyszenia Reiki był urodzony w Kioto Juzaburo Ushida Sensei (1865-1935). Kolejnym, trzecim przywódcą został urodzony w Tokio Kan’ichi Taketomi Sensei (1878-1960). Czwartym prezydentem Usui Reiki Gakkai przez krótki okres był Yoshiharu Watanabe Sensei (zmarły w 1960r.), po czym poprzednik powrócił na ten kierowniczy urząd. Watanabe Sensei był jednym z najbliższych uczniów i współpracowników Mikao Usui, a także przywódcą duchowym buddyjskiej szkoły Shingon kultywującej także sekretne praktyki z Bodhisattwą Mencho, patronem uzdrawiania i leczenia. Piątym przywódcą dzierżącym sukcesję po Usui został urodzony w Mie Houchi Wanami Sensei (1883-1975). Po jego śmierci dzierżawcą linii przekazu została Kimiko Koyama Sensei (1906-1999), a obecnie w pozycji Soke znajduje się siódmy przywódca Gakkai, profesor Masaki Kondoh Sensei.